Roy devyasila
Zanim wyprodukowano pierwsze leki syntetyczne, ludzkość zastosowała środki zaradcze, które sama natura przez wieki stosowała w leczeniu. Nikt nie wie dokładnie, kto i kiedy po raz pierwszy zastosował rośliny, aby złagodzić ból lub uwolnić pacjenta od cierpienia. Niemniej jednak ta wiedza została zachowana, dotarła do naszych czasów. Na przykład z tego, co pomaga root devyasila?
Elecampane: ogólny opis
Wieloletnia roślina zielna, czasami osiągająca 2 m wysokości. Zewnętrznie przypomina krzak o prostych, gęstych łodygach. Liście są podłużne, szpiczaste, kwiaty są duże, żółte, podobne do małych słoneczników.
W medycynie ludowej częściej stosuje się korzeń deviaceli. Więcej składników odżywczych znajduje się w korzeniu rośliny 3-4-letniej. Podczas zbierania ziół krzewy są starannie wykopywane, oddzielane od ziemi i kłącza. Pozostały ciasny korzeń należy umyć i pozostawić pod słońcem na kilka dni do wyschnięcia. Zaleca się suszenie rośliny w warunkach naturalnych, wtedy zachowa ona więcej składników odżywczych.
Części naziemne są również wykorzystywane do celów terapeutycznych. Świeże liście, na przykład, są stosowane jako balsamy na rany, guzy, niektóre rodzaje zapalenia skóry. Spośród nich również przygotować napary na ból żołądka, choroby przyzębia, miażdżycę tętnic, grzybicę, zaburzenia jedzenia, stany zapalne błony śluzowej jamy ustnej. Buliony kwiatów są zalecane do stosowania w stanach zapalnych płuc, migrenowych bólach głowy, dławicy piersiowej, bólach gardła, astmie itp. A co pomaga w deviacylu korzeniowym?
Właściwości lecznicze i przeciwwskazania, posiadane przez root devyasila
Zakres aplikacji devyasila tak ogromny, że wszystko, a nie lista. W niektórych starożytnych chińskich źródłach zachowały się listy 99 chorób, z których leki z pomocą Virginii. Najczęściej korzeń stosuje się w leczeniu patologii narządów oddechowych i przewodu żołądkowo-jelitowego. Główne właściwości terapeutyczne:
- pobudzenie procesów wydalania żółci;
- działanie moczopędne;
- poprawiony odkrztuszanie;
- ulga w bólu;
- tonowanie;
- właściwości antyseptyczne;
- gojenie się ran;
- oczyszczanie krwi;
- stymulacja krzepnięcia krwi.
Spośród składników odżywczych zawartych w korzeniu wydzielają:
- polisacharydy;
- saponiny;
- tokoferol;
- alkaloidy;
- witamina E;
- kamfora;
- olejki eteryczne;
- żywice;
- kwasy organiczne.
Właściwości lecznicze korzenia elecampus znacznie przewyższają listę przeciwwskazań. Istnieją jednak pewne ograniczenia w stosowaniu produktów na bazie korzeni roślin. Przeciwwskazania obejmują ciążę, ciężkie postacie nerek i choroby sercowo-naczyniowe, choroby jelitowe z atopowymi zaparciami o charakterze przewlekłym. W żadnym wypadku nie należy przepisywać leków na własny rachunek. Rodzaje środków i ich wykorzystanie są ustalane indywidualnie przez lekarza prowadzącego. Przedawkowanie może powodować zatrucia.
Nard nazwał prawie panaceum na wszystkie choroby. Roślina znalazła odbicie nie tylko w recepturze tradycyjnej medycyny, ale także w tradycyjnej. Nawiasem mówiąc, produkty oparte na tym zielu są szeroko stosowane w pediatrii jako tonik. Szczególnie przydatny w okresie epidemii w postaci profilaktyki picia herbaty ziołowej z obumarłych dzieci w wieku szkolnym.